Για το ωραίο ποδόσφαιρο που έπαιξαν, για τα υπέροχα ομαδικά τέρματα (αλά Μπαρτσελόνα) που μας άφησαν άφωνους αμέτρητες φορές, για την συνολική πορεία ως τον τελικό και φυσικά για το ήθος αυτής της ομάδας που σε όποια έδρα κι αν πήγαινε, οι αντίπαλοι την χειροκροτούσαν!
Η ήττα στον τελικό μπορεί να ήταν αποτέλεσμα διάφορων καταστάσεων και φυσικά του άγχους που κυρίευσε τους νεαρούς πρωταγωνιστές. Αλλά έτσι είναι αυτά τα παιχνίδια. Την πρώτη φορά την… πατάς, αλλά την επόμενη η εμπειρία είναι ο φύλακας άγγελός σου και σε κάνει να τα αντιμετωπίζεις όπως ακριβώς πρέπει… Γι’ αυτό μόνο ΜΠΡΑΒΟ στους μικρούς ήρωες της Παλλήνης!!!
Για την ιστορία, το πρώτο ημίχρονο ολοκληρώθηκε με την ομάδα μας να βρίσκεται πίσω στο σκορ με 1-0 και στην επανάληψη οι παίκτες μας να σημειώνουν τρία σερί… αυτογκόλ!!! Στην πορεία ήρθαν άλλα τρία τέρματα του αντιπάλου, όταν τα πιτσιρίκια του Παλληνιακού είχαν πια απογοητευτεί. Είναι χαρακτηριστικό πάντως, πως ήταν το μοναδικό παιχνίδι φέτος που οι προτζούνιορ της Παλλήνης δεν σκόραραν! Το πρωτάθλημα τονίζουμε πως ξεκίνησε με 36 ομάδες!
Επίσης αξίζει να επισημανθεί ότι κατά τη διάρκεια της σεζόν, ο Παλληνιακός αντιμετώπισε τους Νικητές τρεις φορές, όπου τους κέρδισαν τη μία (3-2), έχασαν την άλλη (2-3) και ήρθαν ισόπαλοι την τρίτη (3-3). Με λίγα λόγια οι ομάδες ήταν ισοδύναμες και φυσικά το αποτέλεσμα του τελικού δεν αντιπροσωπεύει την πραγματική διαφορά δυναμικότητας των δύο αντιπάλων.
Χαρακτηριστικό επίσης, ότι και ο αντίπαλος προπονητής, είπε στους ανθρώπους του Παλληνιακού πως τα πιτσιρίκια ήταν πολύ αγχωμένα γι’ αυτό και έχασαν. Δεν το πίστευε μάλιστα ότι η ομάδα του θα έφτανε σε μια τόσο εύκολη επικράτηση…
Όπως και να έχει, τα προτζούνιορ του Παλληνιακού είναι… υπέροχα έτσι κι αλλιώς και το μέλλον είναι ξεκάθαρα μπροστά τους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου