Η «εξομολόγηση» του Παναγιώτη Χριστοφιλέα, του πρώην αρχηγού και νυν προπονητή του Παλληνιακού, για όσα έζησε πέρυσι στην ομάδα, για την έλευση τουΒαγγέλη Αλμπάνη στην διοίκηση, για τους στόχους στη νέα σεζόν, αλλά και για το μεγάλο όραμά του με την Ακαδημία.
Αξίζει επίσης να διαβάσετε τι λέει για τους ποδοσφαιριστές που στήριξαν τον Παλληνιακό στα δύσκολα, τα σχόλια του για την περσινή διοίκηση και τις δύσκολες προσπάθειες που έκανε, αλλά φυσικά και τα συγκινητικά λόγια για τον Σωκράτη Κιούρκο.
Συνέντευξη στον Γιάννη Μαραζιώτη
-Έπειτα από μια δύσκολη και ιδιαίτερη χρονιά, με τον χαμό του Σωκράτη Κιούρκου, συνεχίζεις στον πάγκο της ομάδας. Μίλησε μας λίγο για όσα έγιναν και για το σήμερα στον σύλλογο…
Πέρσι μαζί με τον Σωκράτη Κιούρκο ξεκινήσαμε μια προσπάθεια, στη μετά Μερτύρη εποχή, ώστε να μείνει στην κατηγορία η ομάδα με τα δικά της παιδιά. Και έτσι πορευτήκαμε από την αρχή. Βέβαια, δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς λόγω τραυματισμών, όπως του Σιάσιου που ήταν παίκτης κλειδί για εμάς και ο οποίος ήταν από του βασικούς πυλώνες της ομάδας, ενώ δεν είχαμε και γήπεδο λόγω ανακατασκευής. Δυσκόλεψαν αρκετά τα πράγματα.
Μετά απ’ όλα αυτά, μαζί με τον Σωκράτη, είπαμε τα Χριστούγεννα να κάνουμε ενδυνάμωση του υλικού της ομάδας, αλλά χωρίς χρήματα αφού δεν υπήρχαν. Έτσι με παιδιά που γνωρίζαμε και ήταν και καλοί παίκτες, όπως ο Μάρκος Ζωκος, ο Δημήτρης Φελέκης και ο Στάθης Κάππος, ενισχυθήκαμε.
Ήταν τρία παιδιά που θα έκαναν τη διαφορά στην ομάδα όπως και το έκαναν. Ήδη από τα Χριστούγεννα και μετά, ανακάμψαμε και δείξαμε άλλο πρόσωπο. Βέβαια ούτε ωραίο ποδόσφαιρο παίζαμε ούτε τα αποτελέσματα μας… καθόντουσαν. Πολλά παιδιά νέα, από τις Ακαδημίες, ήταν αγχωμένα γιατί δεν μπορούσαν να διαχειριστούν αυτή την κατάσταση. Δεν είναι εύκολο για παιδιά 17 ως 20 ετών».
-Θα έλεγα πως ξαφνικά χρειάστηκε να παίξεις και ρόλο «παιδαγωγού»…
«Ήμουν ο συνδετικός κρίκος του προπονητή και του πρόεδρου με τους παίκτες. Ήμουν ο αρχηγός της ομάδας που έπρεπε να κρατήσει τις ισορροπίες. Θέλω να πω επίσης, ότι οι μεταγραφές που ήρθαν, εκτός από έμπειροι παίκτες ήταν και τρομεροί χαρακτήρες και βοήθησαν. Άλλαξε η κατάσταση. Αρχίσαμε σιγά-σιγά να παίζουμε καλύτερα».
-Δυστυχώς όμως συνέβη το αναπάντεχο με τον Σωκράτη…
«Εκεί που άρχισε η ομάδα να αλλάζει εικόνα, μετά το ματς με τον Άγιο Στέφανο, μέσα σε λίγες ώρες μάθαμε ότι χάθηκε ο Σωκράτης. Δεν ήταν δυνατό να το πιστέψουμε. Πέρασαν μήνες για να το εμπεδώσουμε. Ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε τίποτε και ξαφνικά μάθαμε ότι έφυγε στο νοσοκομείο. Ο Σωκράτης ήταν ένα τεράστιο κεφάλαιο για τον Παλληνιακό. Μπήκε μπροστά το καλοκαίρι όταν ήξερε πως δεν υπάρχουν χρήματα και γνωρίζοντας ότι θα φύγουν παίκτες από την ομάδα».
-Έκτοτε, η διοίκηση σου εμπιστεύτηκε τα ηνία της ομάδας.
«Έγινε ό,τι έγινε και η ομάδα έπρεπε να προχωρήσει. Ήταν μια δύσκολη απόφαση το ποιος θα ερχόταν προπονητής. Πώς θα τον δεχόντουσαν τα παιδιά. Γιατί είχαμε αναπτύξει και φιλία και σχέση με τον Σωκράτη. Ήταν καλός άνθρωπος για εμάς εκτός από προπονητής. Η διοίκηση με ρώτησε τι πρέπει να κάνουμε. Πέσανε κάποια ονόματα στο τραπέζι. Έκατσα με την ομάδα και συζητήσαμε και τα ίδια τα παιδιά μου είπαν να βγω εγώ μπροστά και θα με ακολουθήσουν όπως και αν έχει. Δεν ήθελαν άλλον προπονητή. Είπαν ότι προπονητής θα είναι ο άνθρωπος που ήταν δίπλα στον Σωκράτη. Δεν θέλαμε προπονητή που θα πληρώνεται, όταν ο Σωκράτης ήταν απλήρωτος για μήνες και που ποτέ δεν παραπονέθηκε. Δεν εξέφρασε κανένα παράπονο. Έλεγε να σωθεί η ομάδα και έπειτα θα τα βρούμε όλα τα υπόλοιπα.
-Είπες το «ναι» χωρίς σκέψη;
«Ήταν δύσκολη απόφαση και για εμένα. Έπαιρνα την ομάδα με κακή ψυχολογία. Με ανθρώπους να με αποδοκιμάζουν. Να λένε ότι τώρα θα πέσουμε σίγουρα. Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι που με στήριξαν. Βέβαια το καταλαβαίνω, γιατί ήμουν άπειρος ως προπονητής, αφού εκτός από τις Ακαδημίες δεν είχα άλλη εμπειρία. Ήξερα όμως ότι τα παιδιά είναι καλοί ποδοσφαιριστές. Η ψυχολογία ήταν το πρόβλημα και το κίνητρο.
Τελικά ο χαμός του Σωκράτη δούλεψε ως κίνητρο για εμένα και τα παιδιά. Θέλαμε να διατηρήσουμε την ομάδα στην κατηγορία που την άφησε ο Σωκράτης. Πέρασα στα παιδιά πως αυτή ήταν η επιθυμία του Σωκράτη και να την σεβαστούμε. Να προσπαθήσουμε σαν μια οικογένεια να μείνουμε στην κατηγορία. Ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρουμε. Και αποδείχθηκε ότι σωστά το πίστευα. Και θεωρώ ότι προς το τέλος του πρωταθλήματος ήμασταν η καλύτερη ομάδα της κατηγορίας. Η πιο φορμαρισμένη ομάδα της κατηγορίας.
-Πλέον ανέλαβε νέος πρόεδρος ο Βαγγέλης Αλμπάνης. Πως βλέπεις τι συνεργασία και ποιοι οι στόχοι;
Τελειώνοντας η χρονιά ο Χρήστος Αναστασίου μου είπε ότι είναι αδύνατον να συνεχίσει από τη στιγμή που δεν έχει αυτή την οικονομική δυνατότητα. Ήρθε σε επαφή με τον πρόεδρο Αναστασίου και δρομολογήθηκαν οι εξελίξεις που ξέρετε. Μπήκαν στο διοικητικό συμβούλιο και κάποιοι γονείς από τις ακαδημίες που θέλουν να προσφέρουν. Από την πρώτη στιγμή μου ζήτησε να τον βοηθήσω. Είναι ένας επιχειρηματίας που έχει τις επιχειρήσεις του σε Παλλήνη και Γέρακα.
Μιλήσαμε πολύ σοβαρά, του είπα τις προτάσεις μου γύρω από το χώρο του ποδοσφαίρου και του εξήγησα ότι το βασικό μέλημα θα πρέπει να είναι η Ακαδημία. Να δουλέψει σε πρότυπα ΠΑΕ η ακαδημία γιατί ο Παλληνιακός έχει παιδιά που μπορούν τα επόμενα χρόνια να στελεχώσουν όχι μόνο τον Παλληνιακό, αλλά και ομάδες ανώτερων κατηγοριών. Να φτάσουν μέχρι την Εθνική ομάδα. Έχει τέτοια παιδιά ο Παλληνιακός το πιστεύω.
-Τι συμφωνήσατε;
«Καταρχήν ότι η Ακαδημία θα πρέπει να εξελιχθεί. Με επιστημονικό προσωπικό, προπονητές πτυχιούχους, εργοφυσιολόγους, αθλίατρους, ό,τι έχει να κάνει με έναν αθλητή για την καλυτέρευσή του. Ακόμα και με αθλητικό ψυχολόγο. Εκεί πρέπει να δουλέψει η ακαδημία. Του είπα ότι επειδή ασχολούμαι πολλά χρόνια, η Ακαδημία θα πρέπει να στελεχωθεί. Μου έδωσε εντολή να οργανώσω την ακαδημία».
-Εκτός από τις Ακαδημίες όμως, με τον κύριο Αλμπάνη συζητήσατε και για το αν θα είσαι και τη νέα σεζόν προπονητής στον Παλληνιακό. Τι σου είπε;
«Με ρώτησε αν θέλω να μείνω προπονητής στην μεγάλη ομάδα. Του είπα πως θέλω να σκεφτώ, γιατί θα έπρεπε να σταματήσω το ποδόσφαιρο και να ασχοληθώ με την προπονητική. Είχα στο μυαλό μου πάντα μια φράση: «Αν σε κάτι δεν μπορείς να είσαι κορυφαίος, ξεκίνα κάτι άλλο που θα μπορείς να γίνεις κορυφαίος». Αυτή η κουβέντα με έκανε να απαντήσω θετικά στον κύριο Αλμπάνη.
Βάλαμε κάποιους στόχους, του είπα ότι η αντρική ομάδα είναι ο καθρέπτης του Παλληνιακού. Η ομάδα που θα βλέπουν τα παιδιά και θα θέλουν να παίξουν. Του παρομοίασα τον Παλληνιακό με ένα σπίτι που ακόμα μπορεί να είναι στα μπετά, αλλά εμείς πάμε να βάλουμε μέσα τα καλύτερα έπιπλα… Εννοώ ότι πρέπει πρώτα να ρίξουμε τα θεμέλια της επαγγελματικής λειτουργίας που δεν έχει να κάνει με το αν είσαι ΠΑΕ ή αθλητικό σωματείο. Δηλαδή σωστές εγκαταστάσεις, τον κατάλληλο αθλητικό εξοπλισμό, με ακαδημία και προπονητές. Στην ουσία να κάνουμε τους αθλητές μας να νιώθουν ποδοσφαιριστές με όλη τη σημασία της λέξης. Πρώτα γερά θεμέλια λοιπόν, να φτιάξουμε την εικόνα της ομάδας. Έπειτα να βάλουμε τα καλά έπιπλα και γιατί όχι αυτά να μην προέρχονται τελικά από το εργοστάσιό μας, την Ακαδημία δηλαδή. Έτσι έχω την ευθύνη να στήσω την ομάδα του Παλληνιακού αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη και για το αποτέλεσμα θα κριθώ.
-Δίδυμο πλέον στον πάγκο του Παλληναικού. Πως προέκυψε η συνεργασία με τον κύριο Φαράκο;
Κοίταξα να βρω ανθρώπους για να συνεργαστώ γιατί κανείς δεν μπορεί να πάει μόνος του. Είμαι τυχερός που είχα έναν φίλο, ο οποίος από την πρώτη στιγμή όταν έφυγε ο Σωκράτης, μου είπε: «Παναγιώτη συνέχισε, μπορείς να πάρεις την ομάδα». Αυτός είναι ο Γιώργος Φαράκος. Εξαίρετος προπονητής και καταπληκτικός άνθρωπος. Είναι δική μου επιλογή καθαρά. Είναι τιμή μου που με εμπιστεύεται ο κύριος Αλμπάνης. Αμέσως δέχτηκε ο Φαράκος να είμαστε συνεργάτες και είναι χαρά και τιμή μου που θα με βοηθήσει στην πρώτη προσπάθεια στη προπονητική μου καριέρα».
-Ποιες είναι οι πρώτες κινήσεις της νέας διοίκησης στον Παλληνιακό και τι γίνεται με το ρόστερ; Ποιες μεταγραφές θα γίνουν και ποια παιδιά θα παραμείνουν;
«Αρχικά θέλω να πω ότι παρακάλεσα τον κύριο Αλμπάνη να αναλάβει τα χρέη της περσινής διοίκησης προς την ομάδα. Χωρίς να είναι υποχρεωμένος, το έκανε. Μου είπε ότι το δέχεται. Του εξήγησα πως μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε, γιατί οι αθλητές με στήριξαν όλη τη χρονιά και όπως με στήριξαν θα τους στηρίξω κι εγώ. Προς τιμή του και τον ευχαριστώ, πλήρωσε ένα υπόλοιπο για τον Κιούρκο και τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές της Ακαδημίας. Χωρίς να έχει υποχρέωση. Σεβάστηκε την επιθυμία μου και την περσινή προσπάθεια των παικτών. Το κατάλαβε αυτό και στήριξε την ομάδα.
Έτσι ο πρωταρχικός σκοπός μου ήταν να κρατήσω όλα αυτά τα παιδιά στην ομάδα. Έδωσε χρήματα σε παιδιά που δεν έπαιρναν ούτε ένα ευρώ. Παιδιά από την Παλλήνη. Από τις Ακαδημίες. Έπρεπε να πάρουν ένα χαρτζιλίκι τα οδοιπορικά τους για να φανεί ότι η νέα διοίκηση τους υπολογίζει και τους ανταμείβει για την προσφορά τους. Έτσι ξεκινήσαμε στο να ανανεώσουν όλοι οι ποδοσφαιριστές. Εκτός του Δημήτρη Νάκου που θέλει να πάει στη Γερμανία να παίξει ποδόσφαιρο και τον Δημήτρη Φελέκη που θέλει να αγωνιστεί σε παραπάνω κατηγορία. Τους ευχόμαστε ότι καλύτερο και τους ευχαριστούμε.
Ο κορμός παραμένει με παιδιά που πιστεύω πολύ και μπορούν να κάνουν το παραπάνω στην ομάδα. Είναι η ομάδα που αγαπάνε που τους ανέδειξε και θέλουν να συνεχίσουν να προσφέρουν.
Από εκεί και πέρα, ήδη είμαστε σε συζητήσεις για να καλύψουν το δυναμικό. Θα γίνουν προσεγμένες κινήσεις και σωστές. Τέσσερις-πέντε ποδοσφαιριστές θέλουμε. Κρατήσαμε παιδιά που είχαν προτάσεις από μεγαλύτερες κατηγορίες, όπως ο Κοβάνης και ο Κούσης. Παιδιά που πιστεύω πάρα πολύ. Ο κύριος Αλμπάνης μου είπε ότι δεν έχω ξανά συναντήσει τόσο καλά παιδιά, του έκανε εντύπωση η ποιότητα των παιδιών του Παλληνιακού.
-Είσαι εξαιρετικά ευχαστιστημένος από τη συνεργασία σου με τα παιδιά…
«Ναι απ’ όλους. Θα ήθελα ιδιαίτερα να ευχαριστήσω τρεις παίκτες που δείχνουν στήριξη σε εμένα και στον Παλληνιακό και με τους οποίους ήμασταν σε ανώτερες κατηγορίες συμπαίκτες. Οι Ζώκος και Κάππος, οι οποίοι είπαν στον πρόεδρο ότι βασικός τους σκοπός είναι να στηρίξουν την προσπάθεια που κάνει ο Παλληνιακός με εμένα και δεν ασχολήθηκαν με το οικονομικό καθόλου. Παίκτες που έχουν παίξει στην ανώτερη κατηγορία. Ο Στάθης στην ΑΕΚ. Θέλω να ευχαριστήσω και τα παιδιά που ήρθαν από το εφηβικό. Τον Κυριόπουλο και τον Μαυράκη που απέδειξαν ότι με δουλειά μπορούν να κερδίσουν θέση βασικού στην ομάδα και αποτελούν πια το παράδειγμα για όλα τα υπόλοιπα παιδιά που έρχονται από την ακαδημία.
-Θα ήθελες να κάνεις ένα σχόλιο για την πρώην διοίκηση;
Η περσινή διοίκηση ξεκίνησε με ένα στόχο, να μείνει η ομάδα στην κατηγορία και να παίξει με δικά της παιδιά. Αυτός ο στόχος επετεύχθη. Η περσινή διοίκηση όμως σαν διοίκηση απέτυχε. Γιατί δεν ήταν όλοι μαζί, δεν ήταν όλοι δίπλα μας, δεν στήριξαν τις προσπάθειες μας. Θα σταθώ σε ένα άνθρωπο που δέχτηκε πολλές επιθέσεις, στον Χρήστο Αναστασίου. Ίσως δικαίως πολλές φορές ,αλλά και πάρα πολλές αδίκως. Στάθηκαν στα λάθη που έκανε και όχι στα καλά που έκανε. Ήταν κάθε μέρα εκεί. Από αυτόν ζητούσαμε τα πάντα. Σίγουρα έκανε λάθη αλλά όταν ένας άνθρωπος είναι μόνος του θα κάνει και λάθη. Δεν στήριξαν όλοι πέρσι από την διοίκηση την ομάδα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και όποιος δεν την βλέπει είναι τυφλός. Ο Χρήστος Αναστασίου αποδέχτηκε κι εκείνος τα λάθη του γι αυτό και αποχώρησε. Τον ευχαριστώ για ό,τι έχει προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια στην ομάδα. Είναι η 6η μου χρονιά φέτος στον σύλλογο και γνωρίζω αρκετά. Παρόλο που στήθηκε στον τοίχο, ναι με πολλά λάθη είμαι από του πρώτους που τσακωνόμουν μαζί του, η αλήθεια είναι πως λειτουργούσε μόνος του.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Θοδωρή Καλφακάκο που στήριξε και οικονομικά την ομάδα. Τον Γιώργο Ζάβρα που στήριξε κι αυτός πάρα πολύ δίνοντας χρήματα χωρίς να είναι στη διοίκηση. Ήταν δίπλα στην ομάδα. Και επίσης τον Ζήση Διονυσίου που είναι ένας πικραμένος άνθρωπος από τον Παλληνιακό, αλλά όταν του ζήτησε ο Σωκράτης να έρθει να στηρίξει, ήρθε. Μετά τον χαμό του Σωκράτη παρέμεινε δίπλα μας. Είναι ένας εργάτης και τον ευχαριστούμε όλα τα παιδιά μαζί. Να ξέρει ότι όλα όσα μας πρόσφερε θα τα θυμόμαστε και θα τα εκτιμούμε σε όλη μας τη ζωή. Είναι λόγια όλων των ποδοσφαιριστών αυτά. Και επίσης θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ και στον Παναγιώτη Μερτύρη που έδειξε στήριξη στο πρόσωπό μου αλλά και στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια είτε από την διοίκηση είτε ως απλός φίλαθλος».
-Ποιος είναι ο ρεαλιστικός στόχος του Παλληνιακού τη νέα σεζόν;
Για τη νέα χρονιά ο στόχοι είναι συγκεκριμένοι. Ο στόχος είναι να περνάνε καλά οι ποδοσφαιριστές και να χαίρονται αυτό που κάνουν. Να δούνε το ποδόσφαιρο ως γιορτή. Είναι ένα παιχνίδι. Ο επόμενος στόχος είναι να βλέπουμε κάθε αγώνα ξεχωριστά, να δουλεύουμε για κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Να πηγαίνουμε για τη νίκη και όπου μας βγάλει. Πιστεύω πολύ στις δυνατότητες των παιδιών, του Φαράκου και τις δικές μου. Πιστεύω ότι είμαστε οι καλύτεροι. Αλλά δεν αρκεί να το πιστεύω, πρέπει να το βγάλουμε στις προπονήσεις και στα παιχνίδια. Στόχος είναι να κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και στα ίσια. Πρόθεσή μου είναι να πάρω έναν σπόρο και να τον φυτέψω στο κεφάλι του κάθε ποδοσφαιριστή και να λέει «διασκέδαση και νίκη». Δεν θέλω να νικάμε χωρίς η ομάδα να βγάζει υγεία. Γιατί με υγεία και να χάνουμε, θα έρθουν οι νίκες».
-Παναγιώτη σου ευχόμαστε καλή επιτυχία στη νέα σου προσπάθεια. Ο επίλογος αυτής της συνέντευξης είναι δικό σου…
«Σας ευχαριστώ κι εγώ. Και κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον Βαγγέλη Αλμπάνη για όλη τη στήριξη που δείχνει. Να είναι σίγουρος ότι και οι ποδοσφαιριστές και το προπονητικό τιμ θα κάνουμε το καλύτερο δυνατό για την ομάδα. Θα δουλέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερο για να φέρουμε το καλύτερο στον Παλληνιακό. Επίσης, θα ήθελα να ευχηθώ καλή συνέχεια στην οικογένεια του Σωκράτη και να την ευχαριστήσω για τη στήριξη που μας δείχνει αυτή τη στιγμή. Ειδικότερα για την κόρη του, την Βασιλική Κιούρκου, που τη νιώθω ότι σε κάθε βήμα μου είναι δίπλα μου. Θα προσπαθήσω να δικαιώσω το όραμα του Σωκράτη για τον Παλληνιακό».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου